2. อมราเทวีปัญหา

บอกใบ้หนทางไปบ้าน

[112 ] "ร้านขายข้าวสัตตู ร้านขายน้ำส้มพะอูม
และต้นทองหลางใบมน ซึ่งมีดอกบานแล้ว มีอยู่
ณ ที่ใด ท่านจงไป ณ ที่นั้นเถิด ฉันให้ของด้วย
มือใด ฉันย่อมกล่าวด้วยมือนั้น ฉันไม่ได้ให้ของ
ด้วยมือใด ฉันไม่กล่าวด้วยมือนั้น นี่เป็นหนทาง
ของบ้าน ชื่อว่า ยวมัชฌกคาม ท่านจงรู้ทางที่ฉัน
กล่าวปกปิดนี้เองเถิด".
จบ อมราเทวีปัญหาที่ 2

อรรถกถาอมราเทวีปัญหาที่ 2

อมราเทวีปัญหาแม้นี้ มีคำเริ่มต้นว่า เยน สตฺตุวิลงฺคา จ
ดังนี้ ก็จักแจ่มแจ้งในอุมมัคคชาดกนั้นแล.
จบ อรรถกถาอมราเทวีปัญหาที่ 2

3. สิคาลชาดก

ว่าด้วยพราหมณ์เชื่อสุนัข

[113] ดูก่อนพราหมณ์ ท่านเชื่อสุนัขผู้ดื่มสุรา
หรือ เพียง 100 เบี้ยก็ไม่มี อย่าว่าถึง 200
กหาปณะเลย".
จบ สิคาลชาดกที่ 3

อรรถกถาสิคาลชาดกที่ 3

พระศาสดา เมื่อประทับอยู่ ณ พระเวฬุวันมหาวิหาร
ทรงปรารภพระเทวทัต ตรัสพระธรรมเทศนานี้ มีคำเริ่มต้นว่า
สทฺทหาสิ สิคาลสฺส ดังนี้ :-
ในสมัยนั้น ภิกษุทั้งหลายประชุมกันในโรงธรรม นั่ง
สนทนากันถึงโทษของพระเทวทัตว่า ผู้มีอายุทั้งหลาย พระเทวทัต
ชักชวนภิกษุประมาณ 500 รูป ไปสู่คยาสีสประเทศ ให้ภิกษุ
เหล่านั้น ยึดถือลัทธิของตนว่า พระสมณโคดมตรัสข้อใด ข้อนั้น
มิใช่ธรรม เรากล่าวข้อใด ข้อนี้เท่านั้นเป็นธรรม ดังนี้แล้ว
กระทำมุสาวาท อันถึงฐานะวิบัติ ทำลายสงฆ์ ทำอุโบสถสองครั้ง
ในสีมาเดียวกัน. พระศาสดาเสด็จมาตรัสถามว่า ดูก่อนภิกษุ
ทั้งหลาย บัดนี้พวกเธอนั่งประชุมสนทนากันด้วยเรื่องอะไร ?